- islahatçılıq
- is. İnqilabi, sinfi, siyasi mübarizəni inkar edərək, xırda islahatla kifayətlənmə siyasəti; reformizm.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
islahatçı — is. 1. İslahat aparan adam; reformator. <Rüstəm bəy:> Lüter və Kalvin kimi din islahatçıları olmuş. Yeni din uyduran olmamışdır. Ç.. <Nərimanov> Nadirin simasında öz dövrünün islahatçı qəhrəmanını yaratmağa çalışmışdır. M. A.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti